Bebeğe Kundak Yapılmazsa Ne Olur? (Biraz Komik, Biraz Gerçekçi)
Hayatımda bir dönem vardı ki, bebeklere kundak yapmanın ne kadar önemli olduğu konusunda kafamda deli sorular vardı. Tabi, o dönem bebek de yoktu, bu yüzden daha çok “kendi kendime düşünüp eğlenen” bir insan profilindeydim. Ama sonra bir arkadaşımın bebeği dünyaya geldi ve kundak mevzusu gündemimize oturdu. Hadi, gelin biraz eğlenelim ve bu konuyu mizahi bir dille ele alalım. Bebeğe kundak yapılmazsa ne olur?
Kundak Nedir? Bir Başlangıç Yapalım
Öncelikle, kundak nedir, biraz ondan bahsedeyim. Hani şu yeni doğmuş bebekleri sarıp sarmaladıkları, kollarını sıkıca sararak onları uyutmaya çalışan, annelerin birinci kuralı haline gelmiş, bir nevi bebek poşeti. Aslında bebekler, anne karnındaki ortamda çok hareket edemiyorlar ya, kundak da onlara biraz daha “anne karnı” havası yaratmak için yapılıyor. Yani, bir nevi bebeklerin ‘güvenli alanı’. Bu kadar önemli bir şeyin olmaması da demek, aslında bebek için biraz “zorlu bir başlangıç” demek oluyor.
Kundaksız Bebek: Düşünmesi Zor Ama Eğlenceli
Bebeğe kundak yapılmazsa, her şey normal bir şekilde devam etmez tabii. Bunu yazarken, şöyle hayal ediyorum: Bebek kendini bir anda kaybolmuş hissediyor. Ne yapacağını bilmiyor, her şey ona yabancı. “Ben kimim, nerede kalıyorum, ne oluyor?” modunda bir gülüş, bir kıpırdanma.
Bunu biraz daha dramatize edersek, “Bebeğin iç sesi”:
> “Vay canına! Burası neresi? Hımm, ama beni kimse sarmadı, ben ne yapacağım? Ellerim serbest, peki ya o annemin kolları? Herhalde bu kadar özgürlük insanı mahveder!”
Tabii ki, bebekler kundak olmadan da uyuyabiliyorlar, ama işte o kıvrımla, huzursuzlukla her şeyi denemeye başlayabiliyorlar. Bir anlık rüya gibi… Bir dakikalık huzur sonrası yeniden başlamak. Yani bebeklere kundak yapmazsanız, sadece bebek değil, ebeveyn de çileyi çekiyor.
“Oğlum, Kundak Yapmadın mı?”
Bir de bu işin dramatik tarafı var: Anne ve babalar bebeklerini kundak yapmadığı zaman başlarına gelen o meşhur soruyu soruyorlar.
Bebeğin annesi: “Oğlum, kundak yapmadın mı? Hani o ‘anne karnı’ gibi, sarma işlemi?”
Baba: “Yani ama bebek yine uyuyor işte, rahat, serbest… Ne gerek var?”
Bebeğin annesi: “Yani bir de bütün gece uyanıp ağlasın, kundak önemli! Göz var nizam var!”
Baba: “Evet ama rahat, takılmasın! Kollarını özgür bırakmak önemli.”
Bebeğin annesi: “Bakalım, ne kadar ‘özgür’ olursa, o kadar az uyur!”
Açıkçası, bebeğin sürekli uyanıp ağlamasına, uyandığında da yanlışlıkla “kendi mini parmaklarına” köfte yapmasına sebep olacaksa, kundak pek de fena bir fikir gibi gözükmüyor.
Kundak Yapılmaması Durumunda Bebek… Sosyal Olur!
Şimdi başka bir ihtimali düşünelim. Eğer bebek kundak yapılmazsa, bu durumda bebek “sosyal olmak zorunda” kalıyor! Her anı gözleriyle ya da tavırlarıyla inceleyen bir insan haline geliyor. Yani, bebek, kollarını sallayıp her an her yeri keşfetmeye çalışırken, bütün o ‘bebek dünyasına’ da “merhaba” demiş oluyor. Bütün gece de ağlıyor, çünkü heyecanla keşfettiği dünya, aslında biraz fazla hızlı.
Bebeğin iç sesi bir başka şekilde şöyle konuşuyor:
> “Neyim var ki benim? Bütün bebekler uyuyor, bir ben mi deliyim? Çevremdeki her şey hareket ediyor ve ben hala yatakta birileri tarafından tutuluyorum. Serbestlik önemli! Görebileceğim her şey önümde!”
Ama bir noktada, bebeğin de rahat bir şekilde uyuması, gerçekten ebeveynler için dev bir zafer oluyor. Bu “uyuyan bebek”, bebek dünyasının en nadir hayvanı!
Ebeveynlerin İçsel Monoloğu
Gelelim şimdi ebeveynlerin ruh haline. Bebeğe kundak yapmadığınızda, siz de bir tür içsel yolculuğa çıkıyorsunuz. Özellikle de gece uyku saatlerinde, bir bakıyorsunuz, bir ebeveyn olarak bütün geceyi gözlemleme görevine soyunmuşsunuz! Bebeğinizin her hareketini izleyerek, sürekli bir “acaba yanlış mı yapıyorum” ikilemiyle ilerliyorsunuz.
Ve sonra sabah oluyorsunuz, uykusuz, yorgun. Ama bir şekilde başarılı oluyorsunuz.
İç sesim: “Bebeğe kundak yapmadık ama sabah her şey yolunda. Hadi bakalım, bu geceki uyku moduna bir şans verelim!”
Sonuç: Bebeğe Kundak Yapmazsanız Ne Olur?
Kısacası, bebeğe kundak yapmamanın “ne olacağı” kesin değil. Kimisi bebekleri özgür bırakmayı tercih eder, kimisi onları sarmalamadan uyumalarına izin verir. Fakat işin komik tarafı şu ki, ne yaparsanız yapın, bir şekilde o bebek uyuyacak! Kundak olmasa da, dünyayı keşfetmeye devam edecek!
Bir diğer gerçeğe gelecek olursak, bebekler her halükarda insanlık tarihinin en uykusuz varlıkları. Onlara kundak yapmasanız bile, rahat uyutmanın sırrı bir şekilde bulunuyor, ama herkesin kendine göre bir yolu olduğu kesin!
Bebeğe kundak yapılmazsa, hayat o kadar da korkunç olmayabilir ama bir şekilde uyutmak için her ebeveynin kendi yolunu bulacağı kesin!